Project rond inclusieve speeltuinen op gang geschoten in Galbergen Mol

MOL – De drempels zijn vaak nog te hoog om kinderen met en zonder beperking samen te laten spelen en gewoon kind te laten zijn. Al op jonge leeftijd staat een handicap vaak synoniem met sociaal isolement. Bart Somers (Open Vld rechts op de foto), Vlaams minister van gelijke kansen, bezocht daarom vanmiddag, samen met leerlingen van het bijzonder onderwijs, Saigo Sterrenbos uit Mol, en Ellen De Meyer (links op de foto) – voor altijd de ‘mama’ van baby Pia, de exclusieve speeltuin Galgbergen in Mol.

Hier werd het startschot gegeven van het lokaal netwerk toegankelijke speeltuinen tussen achttien lokale besturen – waaronder Antwerpen, Heist-op-den-Berg, Mechelen, Mol en Turnhout – en Inter, het Vlaams Expertisecentrum Toegankelijkheid. Dit netwerk brengt lokale besturen samen om elkaar te inspireren met beste praktijken om zo over gans Vlaanderen werk te maken van inclusieve speeltuinen waar elk kind en elke begeleider toegang toe hebben.

Naar schatting heeft zes tot tien procent van alle Vlaamse kinderen en jongeren een handicap. Slechts tien procent daarvan maakt gebruik van een rolstoel. Somers: ‘Ons Vlaams agentschap Inter zorgt voor toegankelijkheid van gebouwen en openbaar domein en dus ook van parken en speeltuinen waarbij verschillende gemeentebesturen komen leren hoe je een speeltuin maakt zonder beperkingen. Een inclusieve speeltuin, waar ook kinderen die bijvoorbeeld rolstoelgebruiker zijn, slechtziend of een autismestoornis hebben, op een heel aangename manier, samen met andere kinderen, kunnen spelen. Wij ondersteunen via Inter alle gemeentebesturen die toegankelijkheid garanderen en daarnaast hebben wij een contract tussen steden en gemeenten en de Vlaamse Overheid waarin alle acties staan die Vlaanderen inclusiever maken. In dit geval gaat het om inclusieve speeltuinen. Wij vinden dat niet de kinderen maar een speeltuin beperkingen kan hebben. Dat probleem proberen we te overwinnen door ervoor te zorgen dat men – wanneer men een speeltuin aanlegt – eerst goed nadenkt over de vraag ‘is deze wel toegankelijk voor een rolstoelpatiënt of voor een kindje dat slechtziend is of voor iemand die autisme heeft? Is het een aangename plek, niet alleen voor de kinderen maar ook voor de begeleiders? Een grootouder, die misschien zelf in een rolstoel zit, kan die ook hier met zijn kleinkindje komen spelen?’

‘Er is verbetering in zicht. Op vlak van toegankelijkheid komen we in een heel andere samenleving terecht waar we veel gevoeliger zijn daarvoor. Hier is ook de moeder van Pia, het babytje dat jaren geleden in het nieuws kwam, die zelf in Lier de handen uit de mouwen heeft gestoken om daar een inclusieve speeltuin te realiseren. Je voelt, ook hier in Mol, dat men echt ernstig over deze problematiek nadenkt. Bij lokale besturen dringt het besef door dat je vandaag eigenlijk geen speeltuin maar kan aanleggen die eigenlijk alleen maar voor een bepaald deel van onze kinderen toegankelijk is.’ Somers voorziet 630 000 euro voor Inter om gelijke kansen te verzekeren. Dit lerend netwerk maakt hier deel van uit.

Het is niet toevallig dat het project werd voorgesteld in Mol. ‘Zo zouden alle speeltuinen er moeten uitzien in Vlaanderen’, zegt Ellen De Meyer (links op de foto). Wendy Soeffers (N-VA centraal op de foto), schepen voor personen met beperking: ‘Als gemeentebestuur hebben wij bewust gekozen om Speeltuin Galbergen uit te kiezen om speeltoestellen te plaatsen die ook voor kinderen met een beperking toegankelijk zijn. Deze speeltuin is centraal gelegen, vlakbij het centrum, en er zijn al heel veel personen met een beperking die op deze site aanwezig zijn. De plaatsing gebeurde in twee fasen. Sinds 2018 staan hier drie speeltoestellen voor hen: een zandspeeltafel, een schommelhangmat en een vogelnestschommel. Sinds oktober vorig jaar zijn daar een rolstoeldraaimolen en een belevingswand bijgekomen. In het totaal gaat het om een investering van 50 000 euro. Nu gaan we de andere speeltuigen in onze gemeente bekijken maar misschien komen we hier ooit wel terug om nog uit te breiden.’

Edwin MARIËN